abstrakt:
Celem artykułu jest wyjaśnienie przestrzennego zróżnicowania ubóstwa energetycznego w Polsce. Silne zróżnicowanie ubóstwa energetycznego między województwami jest skutkiem różnic w poziomie urbanizacji, strukturze budynków oraz dochodów i rodzaju gospodarstw domowych. Przeprowadzona analiza wariancji pozwala stwierdzić, że te trzy czynniki z różną siłą wpływają na obiektywny (LIHC) oraz subiektywny wymiar ubóstwa energetycznego. Wysokie wydatki na energię i niskie dochody (LIHC) są w większym stopniu determinowane przez społeczno-ekonomiczne cechy gospodarstw, a subiektywne ubóstwo energetyczne przez efektywność energetyczną budynków. W konsekwencji problem wysokich kosztów wśród osób ubogich energetycznie koncentruje się we wschodniej Polsce, a problem braku komfortu cieplnego w mieszkaniu dotyczy mieszkańców województw zachodnich. Istotną determinantą regionalnego zróżnicowania subiektywnego ubóstwa energetycznego są różnice temperatur oraz cen energii.
