W artykule analizujemy, jak strategie stosowane na poziomie przedsiębiorstw współgrają z krajowymi uwarunkowaniami politycznymi, by wspierać włączanie osób zagrożonych wykluczeniem na trzech etapach zatrudnienia: podczas rekrutacji, rozwoju kariery oraz utrzymania pracowników. Wykorzystując jakościowe wywiady z pracodawcami w Niemczech, Norwegii, Polsce i Rumunii, analizujemy, jak organizacje reagują na ograniczenia wynikające z kwestii zdrowotnych i niepełnosprawności, wieku czy obowiązków opiekuńczych. Zgromadzone dane ukazują zarówno bariery, jak i czynniki sprzyjające integracji na poziomie firmy. Nasza analiza opiera się na założeniu, że inkluzywne praktyki zatrudnienia kształtują się nie tylko w ramach krajowej infrastruktury państwa opiekuńczego, lecz także poprzez to, jak polityki są interpretowane i implementowane w miejscu pracy. Wybrane kraje reprezentują odmienne tradycje instytucjonalne i modele państwa opiekuńczego, co pozwala uchwycić, jak polityki na rzecz włączenia funkcjonują w zróżnicowanych kontekstach. Analizując perspektywy pracodawców w czterech państwach, możemy lepiej dostrzec kluczowe podobieństwa i różnice w podejściu do inkluzywnych praktyk zatrudnieniowych.
Badanie zostało wykonane w ramach projektu Paths2Include, który uzyskał finansowanie z Unii Europejskiej w ramach programu Horyzont Europa (nr umowy 101094626). Stosuje się zwyczajowe zastrzeżenia. Wszelkie błędy są nasze.