W niniejszym artykule konfrontujemy różne sposoby pomiaru zakresu i głębokości ubóstwa energetycznego w Polsce. Następnie dokonujemy przeglądu i oceny krajowych polityk i instrumentów, które bezpośrednio lub pośrednio obejmują ubogich energetycznie. Przegląd doświadczeń innych krajów oraz przeprowadzone mikrosymulacje dla polskich gospodarstw domowych pozwalają nam sformułować podstawowe reguły dla prowadzenia działań mających na celu organicznie ubóstwa energetycznego. W szczególności proponujemy łączenie i ukierunkowanie wybranych instrumentów, które przy niewielkich modyfikacjach i bez dodatkowych kosztów mogłyby skuteczniej przeciwdziałać ubóstwu energetycznemu w Polsce.
Dziękujemy dr. inż. Arkadiuszowi Węglarzowi (Politechnika Warszawska, Krajowa Agencja Poszanowania Energii), prof. Piotrowi Brodzie-Wysockiemu (Uniwersytet im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, Instytut Pracy i Spraw Socjalnych) oraz dr. Piotrowi Kurowskiemu (Instytut Pracy i Spraw Socjalnych) za cenne komentarze. Publikacja powstała w ramach grantu finansowanego ze środków European Climate Foundation. Stosuje się zwyczajowe zastrzeżenia.