Za pomocą eksperymentu winietowego przeprowadzonego w Niemczech, Norwegii, Polsce i Rumunii analizujemy dyskryminację w rekrutacji związaną z obowiązkami opiekuńczymi. Skupiamy się na wpływie kontekstu organizacyjnego z jednej strony, a z drugiej statusu związku kandydatów.
Rekruterzy oceniali fikcyjnych kandydatów do pracy o losowo zróżnicowanych cechach, w tym płci, statusie partnerskim i rodzicielstwie. Znaleźliśmy dowody na dyskryminację opartą na rodzicielstwie i statusie partnerskim, szczególnie wobec (samotnych) matek. Dyskryminacja ta jest moderowana przez cechy organizacji i wymagania stanowiska. Matki kandydujące do pracy w organizacjach, które wdrożyły środki polityki różnorodności, doświadczają mniej dyskryminacji. Dyskryminacja jest również mniej prawdopodobna w organizacjach oferujących elastyczne rozwiązania pracy, co jest szczególnie korzystne dla samotnych matek. Matki mają gorsze perspektywy zatrudnienia w przypadku „zawodów pochłaniających (ang. greedy jobs)”, niezależnie od tego, czy są w związku.
Podsumowując, badania nad dyskryminacją opartą na obowiązkach opiekuńczych muszą uwzględniać sposób organizacji pracy oraz to, jak i jakie inicjatywy różnorodności są wdrażane.
Badanie zostało wykonane w ramach projektu Paths2Include, który uzyskał finansowanie z Unii Europejskiej w ramach programu Horyzont Europa (nr umowy 101094626). Stosuje się zwyczajowe zastrzeżenia. Wszelkie błędy są nasze.
Instytut Badań Strukturalnych (IBS), Warszawa, oraz Uniwersytet Warszawski, Warszawa.