Celem artykułu jest kwantyfikacja przyczyn wzrostu wydatków publicznych na opiekę zdrowotną w cyklu życia. Dzięki zaproponowanej innowacyjnej metodzie możliwa stała się ocena udziału poszczególnych czynników w kosztach łącznych. Dekompozycja została zaaplikowana do danych obejmujących większość wydatków Narodowego Funduszu Zdrowia w 2012 roku. W wyniku badań stwierdzono pięciokrotny wzrost kosztów opieki zdrowotnej w odniesieniu do osób między 40 a 80 rokiem życia. Po 80 roku życia wydatki stabilizują się. Starzenie wiąże się z wyższym poziomem zachorowalności oraz rosnącą częstotliwością korzystania z opieki zdrowotnej i leków, a w niewielkim stopniu – ze wzrostem kosztów zabiegów i lekarstw. Na zwiększenie wzrostu kosztów opieki zdrowotnej w cyklu życia zmiana wskaźnika śmiertelności ma siedmiokrotnie mniejsze znaczenie niż wzrost zachorowalności. W konsekwencji, samo zwiększenie przeżywalności poszczególnych chorób, bez zmniejszenia zachorowalności, prowadzi do istotnego wzrostu wydatków na opiekę zdrowotną.