abstrakt:
Pandemia COVID-19 wpłynęła na upowszechnienie się pracy z domu. Badamy skłonność pracowników do zapłaty za pracę z domu oraz analizujemy, jak wpływają na nią subiektywne i obiektywne czynniki związane z COVID-19. Przeprowadziliśmy badanie wyboru warunkowego, w którym udział wzięło ponad 10 000 pracowników w Polsce. Wybierali oni pomiędzy dwiema ofertami pracy, które różniły się wynagrodzeniem oraz możliwością pracy z domu. Różnica wynagrodzenia pomiędzy dwiema ofertami pracy wybierana była losowo. Wprowadziliśmy również komponent eksperymentalny, informując 50% uczestników badania o poziomie ekspozycji na zarażenie COVID-19 w ich zawodzie oraz o tym, w jaki sposób praca z domu może go zmniejszyć. Pokazujemy, że zapotrzebowanie na pracę z domu jest znaczne – większość pracowników preferuje pracę z domu przy tym samym poziomie wynagrodzenia co w pracy w biurze, szczególnie w wymiarze 2-3 dni tygodniowo. Średnio pracownicy są w stanie poświęcić 5.1% swojego wynagrodzenia za możliwość pracy z domu – więcej w przypadku pracy z domu w wymiarze 2-3 dni w tygodniu (7.3%) niż 5 dni w tygodniu (2.8%). Postrzeganie zagrożenia związanego z pandemią COVID-19 ma znaczenie – pracownicy, którzy definiują pandemię jako zagrożenie są w stanie poświęcić za pracę z domu większą część wynagrodzenia niż pracownicy, którzy takiego zagrożenia nie widzą. Skłonność do zapłaty za pracę z domu nie jest statystycznie różna pomiędzy pracownikami pracującymi w zawodach o wysokiej i niskiej ekspozycji na zarażenie. Nie różni się również pomiędzy pracownikami z grupy eksperymentalnej i kontrolnej.
