Praca z domu upowszechniła się podczas pandemii COVID-19, ale preferencje pracowników i pracodawców względem pracy z domu mogą się różnić po zakończeniu pandemii. Badamy gotowość pracowników i pracodawców do zapłaty za pracę w domu, przeprowadzając dwa eksperymenty wyboru warunkowego z udziałem ponad 10 000 pracowników i ponad 1500 pracodawców w Polsce. Pokazujemy, że zapotrzebowanie na pracę z domu jest wyższe wśród pracowników niż wśród pracodawców. Większość pracowników woli pracować z domu, jeśli zaoferuje się im takie samo wynagrodzenie za pracę z domu, jak za pracę w biurze. Większość pracodawców woli zatrudnić pracownika pracującego w biurze niż pracownika pracującego z domu jeśli ich oczekiwania płacowe są takie same. Średnio pracownicy mogą zaakceptować obniżkę wynagrodzenia w wysokości ok. 5,1% swoich zarobków za możliwość pracy z domu, więcej w przypadku pracy z domu w wymiarze 2-3 dni w tygodniu (7,3%) niż 5 dni w tygodniu (2,8%). Pracodawcy oczekują redukcji wynagrodzenia pracowników chcących pracować z domu o 40,7%. Luka ta wynika z faktu, że zdalne zarządzenie zespołem wymaga dodatkowego wysiłku, pracownicy pracujący z domu postrzegani są jako mniej wydajni, różna jest również ocena korzyści jakie praca z domu daje pracownikom. Oczekiwania spójne z preferencjami pracowników mieli jedynie nieliczni pracodawcy uważający, że osoby pracujące z domu są równie produktywne, jak te pracujące w biurze.
W artykule wykorzystujemy dane Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności GUS. GUS nie ponosi odpowiedzialności za wnioski, które są wnioskami autorów. Stosuje się zwyczajowe zastrzeżenia.
Instytut Badań Strukturalnych (IBS), Warszawa, oraz Uniwersytet Warszawski, Warszawa.