W raporcie "Czyste ciepło 2030. Strategia dla ciepłownictwa" eksperci Forum Energii, Krajowej Agencji Poszanowania Energii i Instytutu Badań Strukturalnych przeanalizowali scenariusze rozwoju niskoemisyjnego ciepłownictwa w Polsce. Celem ekspertyzy było zaproponowanie rozwiązań efektywnych kosztowo i sprawiedliwych społecznie, które doprowadzą do obniżenia emisyjności ciepłownictwa systemowego i indywidualnego do 2030 r.
W raporcie przedstawiono cztery scenariusze rozwoju sektora ciepłownictwa:
| Scenariusz | Założenia |
| Referencyjny
(BAU - business as usual) |
Utrzymanie obecnej struktury paliw i stały udział odnawialnych źródeł (OZE) energii na poziomie 16% |
|
Minimum
|
27 % udziału OZE w 2030 r. |
|
Efektywnościowy |
32% udziału OZE i 40% redukcji emisji CO2 do 2030 r. |
| 60% OZE w strukturze paliw i 80% redukcji CO2 do 2050 r. | |
|
Dekarbonizacji |
Całkowita redukcja emisji CO2 w ciepłownictwie do 2050 |
Eksperci IBS, Piotr Lewandowski, Aneta Kiełczewska i Jakub Sokołowski, byli odpowiedzialni za ocenę zmian ryzyka ubóstwa energetycznego w ramach czterech scenariuszy transformacji ciepłownictwa w Polsce. Eksperci byli w stanie oszacować zmiany ryzyka ubóstwa energetycznego w przeciętnym gospodarstwie domowym na podstawie potencjalnego wpływu inwestycji na budżety gospodarstw domowych w budynkach jedno- i wielorodzinnych. Aby zapobiegać wzrostowi ryzyka ubóstwa energetycznego, IBS zaproponował działania osłonowe, m.in. pełne finansowanie termomodernizacji w ramach programu „Czyste Powietrze” wśród ubogich energetycznie gospodarstw domowych oraz bony wymienialne na czyste paliwo.
Najważniejsze wnioski dotyczące ryzyka ubóstwa energetycznego w kontekście transformacji ciepłownictwa:
- Termomodernizacja bez działań osłonowych podnosi ryzyko ubóstwa energetycznego w przeciętnym gospodarstwie domowym w Polsce o 1,3 p.p.;
- Na wzrost ubóstwa energetycznego najbardziej narażone są gospodarstwa w domach jednorodzinnych wybudowanych przed rokiem 1946 i w latach 1960–1995;
- Emeryci, renciści i osoby pobierające świadczenia socjalne są bardziej zagrożeni wzrostem ryzyka ubóstwa energetycznego niż gospodarstwa utrzymujące się z pracy;
- Ryzyko ubóstwa energetycznego może wzrosnąć głównie wśród mieszkańców małych miast i wsi, czyli grup ludności, które już są najbardziej zagrożone ubóstwem.
Raport dostępny jest tutaj.