Bezwarunkowe transfery pieniężne w postaci bezwarunkowego dochodu podstawowego, powszechnej emerytury podstawowej czy powszechnego zasiłku na dzieci są coraz częściej przedmiotem dyskusji w wielu krajach. W niniejszym artykule badam efekty podaży pracy wynikające z wprowadzenia dużego bezwarunkowego świadczenia pieniężnego. Wykorzystuję unikalną konstrukcję programu świadczenia wychowawczego w Polsce, aby zidentyfikować czysty efekt dochodowy miesięcznego transferu. Oszacowane efekty są bardzo niewielkie zarówno na intensywnym, jak i ekstensywnym marginesie. Dodatkowe analizy pokazują, że zamiast wydłużać czas wolny, gospodarstwa domowe otrzymujące zasiłek istotnie zwiększyły konsumpcję i oszczędności.
Niniejszy artykuł powstał dzięki wsparciu finansowemu Narodowego Centrum Nauki (UMO-2018/31/N/HS4/00887). Następujące osoby udzieliły mi cennych rad, za co jestem bardzo wdzięczny: Luca Bagnato, Michał Brzeziński, Paweł Bukowski, Ewa Gałecka-Burdziak, Hannah Illing, Iga Magda i Nelson Mesker. Dziękuję również uczestnikom seminariów i konferencji SOLE 2021, ESPE 2021 oraz PhD-EVS za ich komentarze i uwagi. W artykule wykorzystano dane GUS. GUS nie ponosi odpowiedzialności za wyniki i wnioski, które są dziełem autora.
Department of Economics, Vienna University of Economics and Business; Instytut Badań Strukturalnych (IBS); IZA.
