Celem publikacji jest przedstawienie skali i charakterystyki ubóstwa energetycznego w Polsce na podstawie najnowszych dostępnych danych. Ubóstwo energetyczne w 2016 roku dotykało 12,2% mieszkańców Polski, czyli 4,6 mln osób (1,3 mln gospodarstw domowych). Skala zjawiska zmniejszyła się w ostatnich 5 latach o 2,3 pkt. proc. (w porównaniu do 14,5% ubogich energetycznie w 2012 r.). Poprawa sytuacji gospodarstw domowych była w znacznej mierze efektem wzrostu dochodów. Zjawisko nie jest tożsame z ubóstwem dochodowym – prawie 6% Polaków (2,1 mln) to osoby, które były ubogie energetycznie, ale nie dochodowo. Zdecydowaną większość (2/3) ubogich energetycznie stanowili mieszkańcy wsi. Jest to konsekwencją względnie niższych dochodów mieszkańców wsi oraz zamieszkiwania w domach jednorodzinnych o często dość dużych metrażach i niskiej efektywności energetycznej. Istotnym aspektem jest też częsty brak dostępu do sieci ciepłowniczej i gazowej.
Projekt finansowany ze środków European Climate Foundation. Opracowanie własne na podstawie danych Głównego Urzędu Statystycznego „Badanie Budżetów Gospodarstw Domowych” 2012-2016. Główny Urząd Statystyczny nie ponosi odpowiedzialności za dane i wnioski zawarte w publikacji. Stosuje się zwyczajowe zastrzeżenia. Wszelkie błędy są nasze. ***Pierwsza wersja tekstu została opublikowana w styczniu 2018 r. Poprawiona wersja pochodzi z lutego 2018 r. (poprawka: wykres „Struktura grupy ubogich energetycznie według typu budynku”).