Innowacje Społeczne a Rozwój – konferencja ESPAnet Polska 2016

Konferencja zebrała środowisko naukowe zainteresowane wieloma obszarami polityki społecznej, m.in. mieszkalnictwa, innowacji, dostępności danych publicznych, rynku pracy, migracji. Podczas wykładu specjalnego profesor Jochen Clasen (Uniwersytet w Edynburgu, współzałożyciel sieci ESPAnet) podkreślił potrzebę dialogu pomiędzy ilościowymi i jakościowymi badaniami w kontekście aktywnych polityk rynku pracy.

UBÓSTWO ENERGETYCZNE JAKO PROBLEM MIESZKALNICTWA

Jednym z głównych tematów konferencji była polityka mieszkaniowa i mieszkalnictwo. Trzyczęściowa sesja moderowana przez Ryszarda Szarfenberga (IPS UW) i Joannę Zubrzycką-Czarnecką (IPS UW) dotyczyła m.in. tematów związanych z budownictwem socjalnym (m.in. Andrzej Przymeński – UEP, Zuzanna Rataj – UEP), rynkiem najmu (Hanna Milewska-Wilk – Mieszkanicznik, Michał Rubaszek – SGH), cohousingiem (Agata Twardoch – PŚ) oraz zagadnień teoretycznych związanych z socjologią zamieszkiwania (Marcin Jewdokimow – UKSW).

Najnowsze wyniki badań IBS nad ubóstwem energetycznym przedstawiły Konstancja Święcicka i Katarzyna Sałach. W 2014 roku problem dotyczył 9,6% gospodarstw domowych w Polsce, czyli 4,4 mln osób. Na podstawie analizy klastrów, uwzględniającej obiektywną i subiektywną miarę ubóstwa energetycznego, wyodrębniono 4 typy gospodarstw domowych najbardziej zagrożonych problemem. Są to: ubodzy mieszkańcy przedwojennych kamienic, ubodzy mieszkańcy zniszczonych domów na wsi, rodziny z dziećmi w dużych domach na wsi, starsze osoby samotne w dużych domach na wsi. W oparciu o analizę badań jakościowych Konstancja Święcicka przedstawiła również praktykowane przez gospodarstwa domowe sposoby radzenia sobie z problemem, takie jak: zbieranie opału w lesie, konstruowanie pieców opalanych trocinami czy dokonywanie wyrywkowych remontów. Więcej wyników w prezentacji poniżej oraz w publikacji „Rozmaitość przyczyn i przejawów ubóstwa energetycznego”.

Katarzyna Sałach pokazała wysokie, sięgające 10,6 punktów procentowych (p.p.), zróżnicowanie w skali zjawiska pomiędzy regionami Polski oraz jeszcze wyższe pomiędzy dużymi miastami a wsiami – 15,8 p.p. Według miary obiektywnej LIHC najbardziej narażone na ubóstwo energetyczne są województwa wschodnie: podkarpackie (17% gospodarstw domowych), podlaskie (16%) i lubelskie (14%), oraz województwo opolskie (15%). Na różnice w skali ubóstwa energetycznego najbardziej wpływają zróżnicowanie dochodu oraz powierzchni mieszkań, jednak wyniki silnie zależą także od przyjętych miar zjawiska, wskazujących na różne jego aspekty.

SESJA IBS – UBÓSTWO ENERGETYCZNE Z PERSPEKTYWY MIĘDZYNARODOWEJ

Trzeciego dnia konferencji Instytut Badań Strukturalnych zorganizował sesję pt. „The energy dimension of poverty: an international perspective”, której koordynatorami byli Agata Miazga i Maciej Lis. David Deller z Uniwersytetu Wschodniej Anglii (Wielka Brytania) pokazał różnice pomiędzy miarami zjawiska w czasie oraz pomiędzy nowymi i starymi krajami Unii Europejskiej. Na tej podstawie wyciągnął wnioski dla polityk publicznych przeciwdziałających zjawisku. Klavdiya Maksymenko z Banku Światowego przedstawiła skutki społeczne gwałtownych podwyżek cen energii na Ukrainie oraz politykę rządu ukraińskiego mającą na celu ograniczenie powstałego w wyniku podwyżek ubóstwa energetycznego. Główne narzędzie minimalizowania kosztów społecznych stanowią taryfy socjalne dostępne dla gospodarstw domowych wykazujących problemy z ogrzaniem mieszkania. Dominik Owczarek z Instytutu Spraw Publicznych przedstawił dotychczasowe badania zjawiska dla Polski.

Program konferencji dostępny na stronie: http://www.espanetpolska2016.org/

Poniżej załączamy prezentacje dotyczące ubóstwa energetycznego.