W Polsce średnia różnica pomiędzy płacami kobiet i mężczyzn wynosi ok. 8% (GUS 2015 na podstawie Badania Struktury Wynagrodzeń 2014). Parametr ten nie uwzględnia jednak różnic w strukturze zatrudnienia kobiet i mężczyzn, takich jak ich różny poziom wykształcenia, stażu pracy, zajmowanych stanowisk, czy wielkości firm, w których pracują.
Różnica w płacach rośnie, gdy uwzględni się fakt, iż kobiety w Polsce częściej mają wyższe wykształcenie i pracują w branżach o względnie wyższej wydajności. Po skorygowaniu o te i inne czynniki, przeciętna (skorygowana) luka płacowa pomiędzy kobietami i mężczyznami wynosi ok. 20%. Nieuzasadniona charakterystykami pracowników, różnica w płacach pomiędzy kobietami i mężczyznami jest w Polsce relatywnie wysoka na tle innych krajów Europy. Choć wśród przedsiębiorstw publicznych należy do najniższych w Europie, to w przedsiębiorstwach prywatnych, których udział w zatrudnieniu jest dominujący, plasuje się znacząco powyżej średniej dla UE, a także wysoko na tle krajów regionu.
W ramach projektu „Metodologia oceny luki płacowej oraz opracowanie narzędzia pozwalającego ocenić różnice w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn” realizowanego w 2015 r. dla Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, we współpracy z GRAPE przygotowaliśmy narzędzie, które umożliwia każdej firmie/instytucji sprawdzenie, czy istnieją w niej nierówności płacowe pomiędzy kobietami i mężczyznami. Wprowadzając dane o płacach pracowników, ich płci, wieku, wykształceniu oraz innych wybranych cechach uzyskujemy oszacowanie, na ile różnice w płacach mężczyzn i kobiet wynikają z faktycznych różnic między nimi – a na ile z polityki płacowej.