W celu ujęcia zróżnicowania ubogich energetycznie tworzymy mapę gospodarstw domowych w Polsce w dwóch wymiarach: efektywności energetycznej oraz dochodu, wykorzystując w tym celu analizę skupień. Wyróżniamy 12 typów gospodarstw domowych, dla których wyznaczamy natężenie ubóstwa energetycznego w oparciu o miarę LIHC (ang. Low Income High Costs) oraz miarę subiektywną, opartą na odczuwanym braku komfortu cieplnego w zimie. Według LIHC, ubóstwo energetyczne dotyczy głównie rodzin z dziećmi w dużych domach na wsi, o umiarkowanych dochodach. Miara subiektywna wskazuje na deprywację energetyczną miejskich gospodarstw domowych zajmujących lokale w przedwojennych kamienicach oraz wśród ubogich mieszkańców wsi mieszkających w starych, zniszczonych domach. Doświadczenie ubóstwa energetycznego opisujemy na podstawie istniejących badań jakościowych nad ubóstwem w Polsce. Ubodzy energetycznie wykazują aktywną postawę w zapewnieniu sobie komfortu cieplnego, jednak ich sprawstwo jest ograniczone czynnikami strukturalnymi.
Chcielibyśmy podziękować Piotrowi Lewandowskiemu za cenne wsparcie badawcze. Publikacja powstała w ramach grantu finansowanego ze środków European Climate Foundation. Stosuje się zwyczajowe zastrzeżenia.