Od lat siedemdziesiątych XX wieku realokacja siły roboczej z pracy fizycznej do kognitywnej oraz z pracy rutynowej do nierutynowej jest jedną z kluczowych zmian zachodzących na rynkach pracy na całym świecie. W niniejszym artykule zebraliśmy stylizowane fakty na temat ewolucji struktury zadań w pracy w krajach europejskich w latach 1998-2014. Analizujemy szerszą grupę krajów niż w dotychczasowych badaniach przedmiotu. Łączymy dane O*NET dotyczące zawodów z danymi indywidualnymi EU-LFS, aby skonstruować miary pięciu rodzajów zadań: nierutynowych kognitywnych analitycznych, nierutynowych kognitywnych interpersonalnych, rutynowych kognitywnych, rutynowych manualnych i nierutynowych manualnych fizycznych. Zauważamy, że udział zadań nierutynowych kognitywnych zwiększył się we wszystkich krajach, podczas gdy udział zadań manualnych spadł. Udział zadań rutynowych kognitywnych spadł w większości państw UE-15, ale wzrósł w większości nowych państw członkowskich UE oraz w Portugalii i Grecji. Różnice te przypisujemy różnym wzorcom zmian strukturalnych. Odnotowujemy również pewną konwergencję w poziomie umiejętności między krajami europejskimi oraz dywergencję w zakresie zatrudnienia pracowników o różnym poziomie wykształcenia w poszczególnych krajach europejskich.
Opracowanie zostało przygotowane na potrzeby raportu Banku Światowego z 2018 roku, zatytułowanego „Growing United: Upgrading Europe’s Convergence Machine”. Interpretacje i wnioski zawarte w tym artykule są ustaleniami autorów i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy Banku Światowego i jego organizacji stowarzyszonych. W niniejszym dokumencie wykorzystano dane Eurostat i OECD. Eurostat i OECD nie ponoszą odpowiedzialności za wyniki i wnioski, które pochodzą od autorów.
Instytut Badań Strukturalnych, Wydział Nauk Ekonomicznych oraz Digital Economy (DELab), Uniwersytet Warszawski;
