Przedmiotem opracowania jest ocena bezpośredniego wpływu zwiększenia działań termomodernizacyjnych w budynkach mieszkalnych na rynek pracy w Polsce. Wyróżniamy osiem klas budynków, dla których kwantyfikujemy pracochłonność ociepleń i modernizacji instalacji grzewczej. Wyróżniamy pracę pracowników o niskich, średnich i wysokich kwalifikacjach. Uwzględniamy scenariusz bazowy utrzymania dotychczasowego tempa termomodernizacji oraz trzy scenariusze zakładające zwiększenie tempa (maksymalnie dwukrotnie) oraz kompleksowości termomodernizacji. Szacujemy wynikający z nich dodatkowy popyt na pracę i zmianę stopy bezrobocia w Polsce oraz według województw. Nasze wyniki pokazują, że w najambitniejszym scenariuszu zwiększenia skali termomodernizacji powstać może ok. 100 tysięcy dodatkowych miejsc pracy rocznie, głównie dla osób o niskich kwalifikacjach. Większość tego efektu związana jest z termomodernizacją budynków jednorodzinnych. Ocieplenia mają 3-4-krotnie większy efekt dla popytu na pracę niż modernizacje instalacji.
Dziękujemy Szymonowi Górce za opracowanie modelu symulacyjnego oraz Adrianowi Chmielewskiemu za opracowanie danych Katalogów Nakładów Rzeczowych, a także dr. Szymonowi Firlągowi za wiele pomocnych wskazówek. Publikacja powstała w ramach projektu finansowanego ze środków European Climate Foundation. Wszelkie błędy są nasze. Stosuje się zwyczajowe zastrzeżenia. Badanie na podstawie danych GUS. Główny Urząd Statystyczny nie ponosi odpowiedzialności za dane i wnioski zawarte w publikacji.