Jak dotować rozwój zielonych technologii?

Doroczny Kongres Europejskiego Stowarzyszenia Ekonomistów (EEA) jest najważniejszym spotkaniem ekonomistów w Europie. Tegoroczna edycja konferencji odbyła się w dniach 27-31 sierpnia w Kolonii (Niemcy) i była połączona z 71. Spotkaniem Towarzystwa Ekonometrycznego. Program składał się z kilkudziesięciu sesji tematycznych, 14 sesji zewnętrznych i 6 wykładów plenarnych.

Nasz Instytut był reprezentowany przez Jana Witajewskiego-Baltvilks, który zaprezentował główne wnioski ze swojego artykułu pt. „Zielony” wzrost a heterogeniczność preferencji” przygotowanego w ramach międzynarodowego projektu TRANSrisk. Zweryfikował hipotezę czy postęp technologiczny w sektorach „czystych” technologii, tzn. nieemitujących CO2, prowadzi do spadku emisji. Pokazał, że zależność jest prawdziwa jedynie wtedy, kiedy produkty z „czystych” i „brudnych” (emitujących CO2) sektorów gospodarki są wystarczająco substytucyjne dla konsumentów. Główne wnioski:

• Zróżnicowanie preferencji konsumentów opóźnia wygaszanie „brudnych” technologii.
• Przy zbyt dużym zróżnicowaniu preferencji konsumentów – rozwój “zielonych” technologii może doprowadzić do katastrofy ekologicznej (wykładniczy wzrost emisji CO2).
• Brak atrakcyjnych alternatyw wśród istniejących odmian „zielonych” produktów jest przyczyną niskiej elastyczności substytucji między „zielonymi” a „brudnymi” dobrami.

Wnioski zostały wyciągnięte na podstawie teoretycznego modelu analitycznego, który może być wykorzystany do projektowania polityk publicznych. Dla przykładu, polityka, która wspiera rozwój sektorów „czystych” technologii powinna być uzupełniana polityką gwarantującą różnorodność rodzajów „czystych” produktów. W sektorze transportu – subsydium dla rozwoju „czystych” technologii powinno wspierać szeroką gamę alternatywnych technologii (transport publiczny, samochody elektryczne, samochody na wodór etc.).

Materiały (w języku angielskim):

• prezentacja
• IBS Working Paper 07/2018: „Zielony” wzrost a heterogeniczność preferencji”