Badamy zależności między udziałem w globalnym łańcuchu dostaw (GVC) a rutynowością pracy (RTI) i krajową nierównością płac. Wykorzystujemy dane ankietowe z 38 krajów na każdym poziomie rozwoju gospodarczego, aby policzyć rutynowość pracy na poziomie indywidualnego pracownika i skonfrontować ją z sektorowymi miarami udziału w GVC- wskaźnikami forward i backward. Bardziej intensywna integracja w łańcuchy dostaw sprzyja większej rutynowości pracy, w szczególności w zawodach podatnych na offshoring. Efekt jest szczególnie silny w przemyśle i w krajach o niższym poziomie rozwoju. Ponieważ, większa rutynowość pracy jest silnie związana z niższymi płacami, wpływa to pośrednio na zwiększenie krajowych nierówności płac. Jednak udział w GVC bezpośrednio przyczynia się do zmniejszenia nierówności płac, z wyjątkiem najbogatszych krajów. Efekt netto partycypacji w globalnym łańcuchu dostaw ogranicza nierówności płac w większości krajów o niskim i średnim poziomie dochodu, które otrzymują offshorowane miejsca pracy, i zwiększa je w krajach o najwyższym poziomie dochodu, które offshorują miejsca pracy.
Dziękujemy Danielowi Ledermanowi, Maryli Maliszewskiej, Dino Merotto, Marcie Paczyńskiej, Bobowi Rijkersowi, Benowi Shepardowi, Jorgowi Tudela-Pye i uczestnikom warsztatu Banku Światowego “Leveraging trade for more and better job opportunities in developing countries” za ich cenne uwagi. Ta publikacja uzyskała wsparcie finansowe Banku Światowego. Bank Światowy nie ponosi odpowiedzialności za wnioski, które są wnioskami autorów. Wkład Karola Madonia został sfinansowany ze środków Narodowego Centrum Nauki, nr projektu 2021/41/N/HS4/03640, nr umowy UMO-2021/41/N/HS4/03640. Wszelkie błędy są nasze.
