
rozpoczęcie
zakończenie
Przykłady innowacyjnych polityk klimatycznych
Pierwszy dzień warsztatów poświęcony był omówieniu stanu prac nad studiami przypadków dla poszczególnych państw analizowanych w projekcie: Austrii, Grecji, Holandii, Indonezji, Kanady, Kenii, Szwajcarii, Szwecji oraz Wielkiej Brytanii. Na podstawie dyskusji zidentyfikowane zostały polityki, które rzeczywiście mogłyby w przełomowy sposób przyczynić się do walki ze zmianami klimatu. W przypadku Kenii rozpatrywana jest polityka polegająca na włączeniu rolników w sformalizowany system wymiany rynkowej i nakłonienia ich do wspólnego korzystania z dostępnych zasobów biomasy w sposób zrównoważony. W przypadku Holandii planowane jest radykalne obniżenie pogłowia bydła oraz budowa kilkunastu tysięcy zintegrowanych zakładów przetwarzania nawozu naturalnego, co przyczyni się do stworzenia zrównoważonego systemu produkcji żywności. Jak zauważył Eise Spijker z instytutu JIN, pomysły te same w sobie nie są nowatorskie, jednak ich zastosowanie na taka skalę oraz rozwiązanie problemu negatywnego wpływu hodowli bydła na stan gleby i wody przyniosłoby przełomowe zmiany. Kolejny przykład innowacyjnej polityki polegającej na elektryfikacji międzymiastowego transportu drogowego w Szwecji zawdzięczmy pracom zaprezentowanym przez Timothy Suljadę z instytutu SEI. Gdyby takie rozwiązanie zastosować w większej liczbie państw, przyniosłoby to znaczącą redukcję emisji z transportu. Z kolei Gabriel Bachner z Uniwersytetu w Grazu przedstawił wyniki badań, których celem jest niskoemisyjna transformacja technologiczna w sektorze wytwarzania stali w Austrii. Ewentualny sukces wprowadzenia takiej polityki w tym kraju mógłby zrewolucjonizować proces wytwarzania stali na całym świecie.Zaangażowanie partnerów społecznych: kontekst i metodologia
Podczas drugiego dnia warsztatów Aleksander Szpor z IBS wraz z Harisem Doukasem oraz Alexandrosem Nikasem z Politechniki Ateńskiej (NTUA) przetestowali metodę Fuzzy Cognitive Mapping, która służy do określenia największych według interesariuszy zagrożeń gospodarczych związanych z transformacją niskoemisyjną. Aleksander Szpor przedstawił kontekst studium przypadku dla Polski, a partnerzy z Grecji opisali metodologię.Narzędzia do oceny polityk klimatycznych
Ostatni dzień warsztatów poświęcony został omówieniu prac nad budową narzędzi służących do analizy polityk i wspierania decydentów. Sotiris Papadelis z Politechniki Ateńskiej (NTUA) przedstawił funkcjonalność narzędzia, które opisuje niepewności związane z implementowaniem polityk klimatycznych. Z kolei Marek Antosiewicz z IBS przedstawił koncepcję oraz wstępną implementację– narzędzia , które pozwoli decydentom na łatwe uruchamianie symulacji makroekonomicznych z modelu MEMO wspierających podejmowanie decyzji dotyczących wyboru optymalnych polityk klimatycznych. Na koniec przedstawiono przykład wykorzystania narzędzia do analizy kosztów transformacji sektora energetycznego w Polsce. W ostatniej części spotkania Aleksander Szpor, Jakub Sawulski oraz Jan Witajewski-Baltvilks z IBS wygłosili prezentacje dotyczące sytuacji społeczno-ekonomicznej osób pracujących w sektorze wydobycia węgla w Polsce oraz modelu opisującego funkcjonowanie tego rynku pracy. Bezpośrednio po warsztatach odbyło się seminarium zatytułowane „Ryzyka związane z transformacją niskoemisyjną w Polsce” z udziałem kilkudziesięciu interesariuszy z Polski. Zachęcamy do zapoznania się z podsumowaniem tego wydarzenia (przeczytaj).***
Podczas spotkania zostały zaprezentowane wstępne wyniki badań. Końcowe wyniki zostaną opublikowane na stronie projektu: www.transrisk-project.eu (w języku angielskim).
***
Bezpośrednio po warsztatach odbyło się seminarium zatytułowane „Ryzyka związane z transformacją niskoemisyjną w Polsce” z udziałem kilkudziesięciu interesariuszy z Polski. Zachęcamy do zapoznania się z podsumowaniem tego wydarzenia (przeczytaj).
zdjęcia: Marek Antoszkiewicz
*Spotkanie zostało zorganizowane ze środków projektu TRANSrisk będącego częścią programu badawczego Komisji Europejskiej Horyzont 2020 (umowa nr 642260).